Τα ραδιενεργά στοιχεία μπορούν να διαφύγουν από τα πυρηνικά εργοστάσια στο περιβάλλον με δύο τρόπους.
- με τη μορφή αερίων
Ραδιενεργά αέρια είναι δυνατόν να απελευθερωθούν από το κτήριο του αντιδραστήρα. Στο σύστημα εξαερισμού του κτιρίου υπάρχουν φίλτρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να περάσουν μέσα από αυτά κάποια ραδιενεργά αέρια. Το σύστημα εξαερισμού ελέγχεται συνεχώς από πολλαπλά μηχανήματα ώστε να εντοπιστούν άμεσα τυχόν διαρροές και να ληφθούν μέτρα.
- με τη μορφή υγρών αποβλήτων.
Τα κτίρια καθαρίζονται συχνά. Τα υγρά με τα οποία καθαρίζονται μπορεί εκτός από την βρώμα να "καθαρίσουν" και ραδιενεργά στοιχεία και έτσι να γίνουν ραδιενεργά. Τα υγρά αυτά περνάνε μια διαδικασία καθαρισμού. Πρακτικά είναι αδύνατον να καθαριστούν 100%, και έτσι ένα μικρό ποσοστό ραδιενεργών στοιχείων παραμένει σε αυτά. Πριν απορριφθούν περνάνε από πολλαπλούς ελέγχους ώστε τα ραδιενεργά στοιχεία που περιέχουν να είναι πολύ κάτω από τα επιτρεπτά όρια για την ανθρώπινη υγεία. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται εξειδικευμένο προσωπικό και εξελιγμένος εξοπλισμός.
Τα επιτρεπτά μέγιστα όρια διαρροών που έχουν τεθεί για τη λειτουργία πυρηνικών αντιδραστήρων, είναι πολύ-πολύ χαμηλά δηλαδή τέτοια που δεν προκαλούν βλάβη στην ανθρώπινη υγεία. Τα όρια αυτά έχουν αποφασιστεί από τον διεθνή οργανισμό ατομικής ενέργειας, που έχει έδρα στη Βιέννη. Ο οργανισμός αυτός ελέγχει και την εφαρμογή των κανονισμών.
Στους σύγχρονους αντιδραστήρες οι διαρροές είναι πολύ πιο κάτω από τα επιτρεπτά μέγιστα αυτά όρια.
Εκτός όμως από τους ελέγχους στο κτίριο του αντιδραστήρα, σε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες διενεργούνται τακτικοί έλεγχοι στο έδαφος, το χορτάρι, το πόσιμο νερό, τον αέρα, το γάλα, τα ψάρια κ.α. Σε περίπτωση που οι μετρήσεις από εγκατεστημένους μετρητές ξεπεράσουν τα όρια ασφαλείας θα σημάνει συναγερμός ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα.