α) Η βιομάζα έχει πολύ χαμηλή πυκνότητα ενέργειας.
Έχετε προσέξει πόσο συχνά πρέπει να τροφοδοτείται ένα τζάκι με ξύλα και πόσα πολλά ξύλα πρέπει να αποθηκευτούν για να ζεστάνουν, όχι και πολύ αποτελεσματικά, ένα μόνο δωμάτιο; Σκεφτείτε τώρα πόσα ξύλα θα χρειάζονταν για να ζεσταθεί μία πολυκατοικία. Θα χρειαζόταν μια δεύτερη πολυκατοικία για να αποθηκευτούν τα ξύλα για ένα χειμώνα. Για αυτό το λόγο στα καλοριφέρ χρησιμοποιούμε πετρέλαιο, το οποίο έχει μεγαλύτερη πυκνότητα ενέργειας.
Αν προσπαθήσουμε να «συμπυκνώσουμε» αυτή την ενέργεια παράγοντας βιο-καύσιμα θα χρησιμοποιηθούν τα φυτά από πολύ μεγάλες εκτάσεις για να παραχθεί μια μικρή ποσότητα βιο-καυσίμων. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις όμως είναι συγκεκριμένες και είναι οι ίδιες εκτάσεις που καλλιεργούμε παράγοντας προϊόντα που θα φάνε οι άνθρωποι και τα ζώα. Έτσι θα παρατηρηθεί έλλειψη σε διάφορα, πολύ βασικά για την ανθρώπινη διατροφή, γεωργικά προϊόντα όπως το ρύζι, το καλαμπόκι, το σιτάρι. Το αποτέλεσμα θα είναι η τιμή τους να αυξηθεί, και να παρασύρει προς τα πάνω και άλλα προϊόντα που παράγονται από αυτά, όπως το ψωμί, τα μακαρόνια κ.α. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι θα μπορούν να πληρώσουν για να αποκτήσουν αυτά τα προϊόντα αλλά οι φτωχότεροι θα πεινάσουν.
β) Χρειάζεται ενέργεια για να κινηθούν τα φορτηγά που θα μεταφέρουν την βιομάζα στο εργοστάσιο παραγωγής βιο-καυσίμων
γ) Χρειάζεται ενέργεια για να γίνει η μετατροπή και βέβαια, όπως και με τα παραδοσιακά καύσιμα
δ) Χρειάζεται ενέργεια για να μεταφερθεί το βιο-καύσιμο στον τόπο κατανάλωσής του, στα σπίτια μας ή στα πρατήρια βενζίνης.
Στην πράξη λοιπόν η παραγωγή βιο-καυσίμων δεν είναι ούτε πολύ οικονομική ούτε τόσο φιλική προς το περιβάλλον.
