Πείραμα επαγωγής.
Η ένδειξη του γαλβανόμετρου αρχικά είναι μηδέν. Αν μετακινήσουμε το μαγνήτη προς τις σπείρες του πηνίου, (δηλαδή προς τα κάτω, στο σχήμα), το γαλβανόμετρο θα δώσει κάποια ένδειξη. Μόλις σταματήσει η κίνηση του μαγνήτη, το γαλβανόμετρο θα δείξει πάλι μηδέν.
Αν κρατήσουμε το μαγνήτη σταθερό και μετακινήσουμε το κύκλωμα (σπείρα και γαλβανόμετρο) προς το μαγνήτη, το γαλβανόμετρο θα δείξει πάλι κάποια ένδειξη, και μόλις σταματήσει η κίνηση του κυκλώματος η ένδειξη στο γαλβανόμετρο πάλι μηδενίζεται.
Συμπέρασμα: το επαγωγικό ρεύμα είναι αποτέλεσμα της κίνησης του ενός σε σχέση με το άλλο (μαγνήτης-πηνίο) και όχι της κίνησης αυτής καθ' εαυτής. Αν για παράδειγμα όλη η διάταξη (και το πηνίο και ο μαγνήτης) βρισκόταν σε ένα κινούμενο τρένο, αλλά δεν κουνούσαμε το μαγνήτη προς το πηνίο, το γαλβανόμετρο δεν θα έδειχνε ρεύμα, παρόλο που και το πηνίο και ο μαγνήτης κινούνται με σταθερή ταχύτητα. Μόνο αν κουνούσαμε το μαγνήτη προς το πηνίο ή το πηνίο προς το μαγνήτη θα είχαμε ένδειξη ρεύματος στο γαλβανόμετρο.
Εδώ έχουμε (μέσα στο πηνίο) μετατροπή της μαγνητικής ενέργειας (που προέρχεται από την κίνηση του μαγνήτη) σε ηλεκτρική ενέργεια. Ετσι, δημιουργείται ηλεκτρικό ρεύμα και αυτό στρέφει την βελόνα του γαλβανόμετρου G.
Στην αρχή αυτή στηρίζεται η λειτουργία των ηλεκτρογεννητριών.
