Η ενέργεια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μετατρέπεται τελικά σε θερμική ενέργεια. Στους νέους πυρήνες που σχηματίζονται τα πρωτόνια και τα νετρόνια συγκρατούνται με ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις και έχουν (πάλι) αποθηκευμένη στο πυρήνα τους πυρηνική ενέργεια. (Είναι προφανές ότι η ενέργεια του αρχικού πυρήνα, ήταν μεγαλύτερη από την ενέργεια των νέων πυρήνων που σχηματίστηκαν).
Τα παραγόμενα νετρόνια κινούνται με πολύ μεγάλη ταχύτητα, για αυτό είναι δύσκολο να συγκρουστούν με πυρήνες ουρανίου και να προκαλέσουν διάσπαση. Για να φρενάρουν τα νετρόνια χρησιμοποιούνται ειδικά στοιχεία που ονομάζονται επιβραδυντές. Ως επιβραδυντές χρησιμοποιούνται το νερό ή ο γραφίτης.Η αντίδραση ονομάζεται αλυσιδωτή γιατί τα νετρόνια που ελευθερώνονται χρησιμοποιούνται με τη σειρά τους για να διασπάσουν άλλα μόρια ουρανίου.
Το μόνο φυσικό στοιχείο που μπορεί σχετικά εύκολα να διασπαστεί είναι το ουράνιο. Το ισότοπο του ουρανίου το ουράνιο 235 (U235) είναι αυτό που χρησιμοποιείται σαν "καύσιμο" στους πυρηνικούς αντιδραστήρες διάσπασης.
Ο πυρήνας του ατόμου αποτελείται από μικρά σωματίδια: τα θετικά φορτισμένα πρωτόνια και τα μη φορτισμένα (ουδέτερα) νετρόνια. Στον πυρήνα βρίσκεται συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο μέρος από την μάζα του ατόμου
. Τα σωματίδια αυτά, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια, συγκρατούνται μέσα στον πυρήνα από πολύ ισχυρές δυνάμεις που ονομάζονται πυρηνικές δυνάμεις. Η ενέργεια που βρίσκεται αποθηκευμένη στον πυρήνα (και που οφείλεται σε αυτές τις δυνάμεις), ονομάζεται πυρηνική ενέργεια.
Κατά τη διάρκεια μιας αντίδρασης διάσπασης πυρήνων, πυρήνες με μεγάλο ατομικό αριθμό δηλαδή πυρήνες που αποτελούνται από πολλά πρωτόνια και νετρόνια (που όλα μαζί λέγονται και νουκλεόνια), σπάνε σε μικρότερους πυρήνες και αποβάλλουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία σε διάφορα μήκη κύματος (ορατή και μη ορατή) και μερικά κινούμενα νετρόνια, που θα χρησιμοποιηθούν για να συγκρουστούν με άλλα μόρια ουρανίου και να προκαλέσουν νέες διασπάσεις.
