Ένα ορυκτό που συναντάται στη φύση και είναι οξείδιο του σιδήρου, ο μαγνητίτης έχει την ιδιότητα να έλκει κομμάτια σιδήρου.
Την ιδιότητα αυτή γνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες και ονόμαζαν το ορυκτό αυτό Μαγνήτη (Μαγνήτης λίθος) και το φαινόμενο Μαγνητισμό.
Εκτός από το μαγνητίτη που είναι φυσικός μαγνήτης υπάρχουν και οι τεχνητοί μαγνήτες. Αυτοί είναι τεμάχια από χάλυβα (ατσάλι) που απέκτησαν μαγνητικές ιδιότητες με κατάλληλη τεχνική επεξεργασία.
Αν ένας μαγνήτης βυθιστεί σε ρινίσματα σιδήρου αυτά κολλούν στις δύο άκρες του μαγνήτη και σχεδόν κανένα στη μέση. Τα άκρα του μαγνήτη όπου η μαγνητική ιδιότητα είναι ισχυρή ονομάζονται πόλοι του μαγνήτη. Κάθε μαγνήτης έχει βόρειο και νότιο πόλο.
Η κεντρική περιοχή ονομάζεται ουδέτερη ζώνη του μαγνήτη.
