Οι μετεωρίτες είναι κομμάτια βράχων ή πέτρες που κινούνται στο διάστημα και έχουν συνήθως μεγάλη περιεκτικότητα σε μέταλλα. Κάποιοι από αυτούς κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Μερικοί εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της γης. Αν συμβεί αυτό, αναπτύσσονται πολύ μεγάλες δυνάμεις τριβής ανάμεσα στο υλικό του μετεωρίτη και την ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα να παράγεται θερμότητα. Η εξωτερική επιφάνεια του μετεωρίτη εξαερώνεται. Τα μόρια του αέρα που έρχονται σε επαφή με τον μετεωρίτη και ιονίζονται. Η διέγερση αυτή (ιονισμός) των ατόμων παράγει το φως που βλέπουμε.
Η ενέργεια του μετεωρίτη είναι μηχανική (κυρίως κινητική και λιγότερο δυναμική) και μετατρέπεται σε θερμότητα. Μέρος της θερμότητας μετατρέπεται σε φως. Η διαδικασία αυτή της θέρμανσης καταστρέφει το μεγαλύτερο μέρος των μετεωριτών (αν είναι αρκετά μεγάλοι) ή και όλο τον μετεωρίτη (αν είναι μικρός).
Για να περιγραφεί η πτώση των μετεωριτών χρησιμοποιούνται συχνά και οι όροι διάττοντες αστέρες και πεφταστέρια. Οι περισσότεροι από τους μετεωρίτες έχουν μικρό μέγεθος και έτσι καίγονται στα ανώτερα στρωματά της ατμόσφαιρας. Πολύ σπάνια, κάποια μεγαλύτερα κομμάτια μπορεί να φτάσουν μέχρι τη γη.
Αν βρεθείτε βράδυ στην εξοχή μακριά από ηλεκτρικά φώτα, παρατηρήστε τον ουρανό. Θα δείτε πολλά πεφταστέρια. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά θα δείτε ότι η φωτεινότητα τους δεν παραμένει σταθερή κατά τη διάρκεια της «πορείας» τους στον ουρανό. Κάποια από αυτά φαίνεται να βγάζουν σπίθες, και κάποια άλλα αφήνουν μια φωτεινή γραμμή (που σβήνει μετά από λίγο) στο πέρασμά τους.
