Τα θερμοκήπια είναι κτίρια όπου η σκεπή και οι πλευρές είναι κατασκευασμένα από διάφανή ή ημιδιαφανή υλικά (γυαλί, πλαστικό κ.α). Το φως εισέρχεται (μπαίνει) στο, συνήθως, γυάλινο κτίσμα, στη συνέχεια χτυπάει στο έδαφος και διαχέεται, δηλαδή αλλάζει το μήκος κύματός του (σκέψου μια τρελόμπαλα που χτυπάει στο έδαφος και αναπηδά, αλλά δεν φεύγει προς την ίδια κατεύθυνση από την οποία ήρθε και δεν έχει την ίδια ταχύτητα). Έτσι δεν μπορεί να ξαναπεράσει μέσα από το τζάμι και άρα "εγκλωβίζεται" μέσα στο θερμοκήπιο. Τελικά μετατρέπεται σε θερμότητα δηλαδή συγκρούεται με τα μόρια των σωμάτων που βρίσκονται μέσα στο γυάλινο κτίριο και με τα μόρια του αέρα αυξάνοντας την κινητική τους ενέργεια. Για αυτό και αν επισκεφτούμε ένα θερμοκήπιο αισθανόμαστε ζέστη.
Η κατασκευή αυτή, όπως ήδη είπαμε, επιτρέπει στην ηλιακή ακτινοβολία να περάσει στο κτίσμα. Αν η ηλιακή ακτινοβολία πέσει στα πράσινα μέρη των φυτών και στα φύλλα ξεκινάει η διαδικασία της φωτοσύνθεσης.
