Ένα πείραμα επαγωγής.
Έστω ότι έχουμε μια διάταξη (κατασκευή) όπως αυτή που φαίνεται στο σχήμα, με δύο κυκλώματα το (πορτοκαλί και το κίτρινο). Παρατηρούμε ότι τα 2 κυκλώματα είναι ανεξάρτητα ηλεκτρικά, δηλαδή τα ηλεκτρόνια από το αριστερό κύκλωμα δεν μπορούν να περάσουν στο δεξιό κύκλωμα. Ενώ όμως τα 2 κυκλώματα είναι ανεξάρτητα ηλεκτρικά, υπάρχει «κάτι» που τα συνδέει: ένα δαχτυλίδι από σίδερο διαπερνάει τις σπείρες των πηνίων και στο αριστερό και στο δεξιό κύκλωμα!
Στο αριστερό κύκλωμα υπάρχει συνδεδεμένη μια μπαταρία. Όταν κλείσουμε το διακόπτη (στο αριστερό κύκλωμα), το ρεύμα διασχίζει την σπείρα και το σιδερένιο δαχτυλίδι στο κέντρο του γίνεται μαγνήτης.
Το δεύτερο κύκλωμα (στα δεξιά) έχει δύο σειρές από σπείρες. Η μία είναι τυλιγμένη στο σιδερένιο δαχτυλίδι ενώ η δεύτερη βρίσκεται ένα μέτρο μακριά (ώστε να μην επηρεάζεται από το ρεύμα που διατρέχει το πρώτο κύκλωμα). Κοντά στη δεύτερη σπείρα υπάρχει μία πυξίδα. Όταν το κύκλωμα κλείνει, η πυξίδα μετακινείται, και μετά από ελάχιστο χρόνο (πρακτικά αμέσως) γυρίζει στην αρχική της θέση. Όταν το πρώτο κύκλωμα ανοίξει η βελόνα της πυξίδας μετακινείται πάλι και στη συνέχεια γυρίζει στην αρχική της θέση.
Το ρεύμα στο δεύτερο κύκλωμα δημιουργείται με επαγωγή, δηλαδή η ηλεκτρική ενέργεια μετατρέπεται σε μαγνητική ενέργεια που τρέχει μέσα στο δαχτυλίδι, και ξανά σε ηλεκτρική στο δεύτερο κύκλωμα. Στο δεύτερο κύκλωμα έχουμε πάλι μια επαγωγή. Εδώ η ηλεκτρική ενέργεια (που έχει έρθει από το πρώτο κύκλωμα) ξαναγίνεται μαγνητική ενέργεια μέσα στο δεξί κίτρινο πηνίο που είναι κοντά στην πυξίδα (για αυτό η πυξίδα δείχνει κάποια ένδειξη).
Στο φαινόμενο αυτό βασίζεται η λειτουργία ένός μετασχηματιστή.
S είναι ο διακόπτης που ανοίγει-κλείνει το αριστερό κύκλωμα
